งั้นขอเล่าความหลังประกอบของเลยละกัน
คือสมัยเรียนมหาลัย ผมพักอยู่แถววังหลัง (ศิริราช) ตรอก ซอก ซอยแถวนั้นเดินทะลุมาหมด
ช่วงอยู่ปี 3 หรือ 4 นี่มีพี่คนนึงมาเปิดร้านกาแฟเล็กๆข้างโป๊ะเรือศิริราช เอาของเก่ามาตกแต่งเยอะแยะ ช่วงนั้นก็แวะไปกินกาแฟ แล้วก็คุยกับพี่เขาบ่อยๆ ร้านเขาก็มีไอ้กระติกเนี่ยแต่งอยู่สองสามใบ
วันนึงผมก็เดินจากร้านพี่เขา กลับหอ ซึ่งไอ้ซอยนี้น่ะเดินผ่านทุ๊กวัน พอเดินผ่านร้านขายยาร้านนึง
สายตามันก็มองมุมสูง ไปเจอไอ้กระติกเนี้ยวางเรียงกันอยู่สี่ห้าใบอยู่บนหลังตู้ ห่อพลาสติกไว้อย่างดี
วันนั้นไม่มีตังค์ ก็เลยเดินผ่านไป จนวันที่มีตังค์ก็ไปถามเขา เขาก็ขายนะ จำได้ว่าซื้อมาไม่แพง
ได้ใบนี้มาใบ กับอีกใบเป็นอลูมิเนียม (วันหลังจะถ่ายให้ดู)
ด้วยความที่เป็นเด็กไร้ประสบการณ์ ก็เลยไปบอกพี่เค้าว่าร้านนี้มีคูลเลอร์เหลือ อีกวันผ่านไปมันก็มาสถิตย์อยู่ที่ร้านพี่เขาหมด แต่ก็โอเคนะ ไม่เสียความรู้สึกเท่าไหร่ เพราะพี่เขาเก็บ ถ้าติดราคาขายนะมีเคือง จบ
