ถาดเจริญ ร.5 มีพระบรมฉายาลักษณ์ ทรงทำแจกเฉพาะพระญาติวงศ์เท่านั้น ใต้รูปของแท้ต้องมีสัญลักษณ์แบบนี้เท่านั้น
ลักษณะของ logo จะต้องเผาเข้าเนื้อจานเท่านั้น (ไม่ลอก) ไม่ใช่พิมพ์ลงไปภายหลัง พร้อมมีเลขประทับ
และ เลขซีรีส์ของจานตาม ต.ย. เช่น เลข 20 คือขนาดของถาด 20 ซม และ U1 หรือ A8
จะเป็นซีรีส์ของภาพจานเท่านั้น (ตามข้อมูลของเจ้าของถาดของจริงที่ได้มา)

ตกลงซื้อมาจากเจ้าของเดิมหรือยังครับ
ถ้ายัง ใจเย็นๆ ผมขอให้คำแนะนำว่ากรุณาลองศึกษาถาดเจริญให้ลึกกว่านี้ครับ

หรือถ้ามีเวลาลองอ่านกระทู้...กระทู้รวมภาพและประวัติ ถาดเจริญ ร.5
http://www.cokethai.com/board/viewtopic.php?t=2394&highlight=%B6%D2%B4%E0%A8%C3%D4%AD

ปล. ด้วยความห่วงใยจากคนเล่นของเก่าด้วยกันขอรับท่าน

ใช้ตามที่อาจารย์บอกเลยครับ ถ้าจะซื้อไว้ดูเล่นก็ควรซื้อในราคาของที่ระลึกครับ ผมเคยเห็นร้านที่รับทำถาดรูปแบบพวกนี้ มีอยู่แถวอยุธยาร้านหนึ่งครับ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ได้เคยอ่านบทความนี้มาแล้วหลายครั้ง บังเอิญเข้าไปติดต่องานกับหม่อมเจ้าท่านหนึ่ง (ขอสงวนนาม) ได้เห็นของเก่าสมัย ร.5 หลายชิ้นในบ้านของท่าน และ สะดุดตากับถาดเจริญภาพ ร.5 นี้มากเพราะยังไม่เคยเห็นที่ใดมาก่อน จึงขออนุญาตหม่อมท่านขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก เพราะดิฉันปกติชื่นชอบถาดเจริญอยู่แล้ว หม่อมเล่าให้ฟังว่า เป็นมรดกตั้งแต่สมัยท่านปู่ ได้รับพระราชทานจาก ร.5 โดยตรง เพราะต้นตระกูลของท่านสืบเชื้อสายมาจาก ร.5 (ขอสงวนชื่อตระกูล) ถาดทั้งหมดถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี สภาพงดงามไม่มีที่ติ บางใบในภาพ เช่น ภาพฉลองพระองค์แดง กับ ภาพถือไม้เท้าที่ดูใหม่ เพราะลูกชายของหม่อมท่านเอาครีมวีนอลขัดจนขึ้นเงา เพราะอยากทราบว่าของที่เก็บมาไว้เป็นร้อยกว่าปี หากขัดแล้ว สภาพจะสวยขนาดไหน ซึ่งก็งดงามจริงๆ

ท่านไม่เคยคิดจะขาย แม้ว่าจะมีคนมาเยี่ยม และ ขอซื้อใบละแสน เมื่อสี่-ห้า ปีที่แล้ว (หากคิดจะขาย ก็คงจะไม่ขัดถู เพราะคนจะคิดว่าเป็นของใหม่ เพราะขัดแล้วมันดูใหม่จริงๆ)

หม่อมท่านบอกว่า สมัย ร.5 ทราบว่าท่านสั่งทำขึ้นมาจากเยอรมัน มีเพียงไม่กี่ใบ และ ทรงพระราชทานให้กับพระบรมวงศานุวงศ์ใกล้ชิดเท่านั้น จึงไม่ต้องแปลกใจเลยว่า ภาพถาดเจริญเหล่านี้ไม่เคยเผยแพร่สู่สาธารณะเลย เพราะเชื่อว่าไม่มีสามัญชนคนใดได้ครอบครอง

ปัจจุบันในท้องตลาด หม่อมเล่าว่าส่วนใหญ่ถาดเจริญเป็นภาพดอกไม้ แม้จะมีภาพ ร.5 ก็เป็นภาพวาดคู่กับเจ้าจอมมารดาโหมด เรียกว่า รุ่นแก้มแดง รูปธงช้างก็ยังคงพอหาได้บ้าง หม่อมก็มี แต่ 5 ภาพที่ส่งให้ดูนี้ ท่านยืนยันว่าเป็นของเก่าแท้แน่นอน เพราะไม่ได้ซื้อหามา แต่ต้นตระกูลได้รับพระราชทาน จึงไม่แปลกใจเลยว่า คนที่ได้เห็นจะคิดว่าเป็นของทำใหม่ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นภาพเหล่านี้มาก่อน (ในตลาดคนรับของเก่า สามัญชนไม่มีใครได้เป็นเจ้าของ) หรืออาจมีบ้าง แต่เขาไม่โชว์ ภาพเหล่านี้จึงไม่เคยปรากฏให้ใครได้เห็นเลย เว้นแต่เชื้อพระวงศ์ผู้สูงอายุจริงๆ จึงอาจเคยพบเห็นมาบ้าง

หม่อมให้ความรู้ว่าของแท้โลโก้ BMF นกอินทรี เป็นลายเส้นเนียนละเอียด ตัวพิมพ์ไม่ซึมเลอะแม้จะเก็บมาเป็นร้อยปี ตัวเลขขนาดของจานและรหัสจะแยกห่างจากกัน (ไม่เหมือนในภาพตัวอย่าง ข้อความที่คุณให้อ่าน)หม่อมเล่าว่าถาดเจริญรุ่นที่มีภาพพระพักตร์ ร.5 ขาวดำ ข้างใต้ภาพเป็นช่อดอกไม้สีๆ ก็เป็นของเก่าจริง แต่ไม่ใช่สั่งทำจากในวัง เป็นของเอกชนสั่งทำขึ้นมาเอง (ยังมีอีกหลายชิ้นที่น่าชม คราวหน้าจะโพสรูปมาให้ดูอีก เป็นกระดุมเงิน เป็นชุด 5 เม็ดของ ร.5 และกล่องเงินลงยาฝังเหรียญทองคำ งดงามมาก และ ของอื่นๆ ที่หาดูได้ยาก)

ข้อมูลเหล่านี้ได้มาจากเชื้อพระวงศ์ แม้ท่านจะชราภาพมากแล้ว แต่ความจำยังดีอยู่ เลยนำมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น วันนี้ขอส่งรูปถาดเจริญทั้งหน้าและหลัง อีก 2 ภาพ (ของหม่อม) หากใครมีภาพของทำเลียนแบบ ช่วยกรุณาส่งมาให้ดูความแตกต่างด้วยค่ะ

เพื่อเป็นความรู้สำหรับคนทั่วไป
อยากให้เปรียบเทียบภาพนี้ครับ



ส่วนที่เหลืออยากให้ศึกษา"เครื่องราชอิสริยาภรณ์" ที่ประดับบนฉลองพระองค์ท่านแต่ละถาดว่า...
ต่างกันอย่างไร?
พระองค์ท่านประดับเมื่อครั้ง ร.ศ.ไหน?
ทำไมอายุถาดจึงไม่สัมพันธ์กับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่อยู่บนฉลองพระองค์แต่ละถาด!!!
แล้วถาดเจริญใช้วิธีวาดแบบสเก๊ตก่อนเคลือบหรือใช้วิธีวาดจากรูปถ่ายแทน? (ถาดธงช้างและถาดสุดท้ายที่โชว์ ใช้วิธีการวาดสเก๊ต)

ลองศึกษาดูกันเองนะครับ ผมไม่ได้บอกว่าถาดทั้งหมดของท่านนี้เป็นของเก่าหรือของทำใหม่ แต่อยากให้ทุกคนศึกษามากกว่าแค่...เชื่อ เชื่อและก็เชื่อ จากนั้นตัดสินใจด้วยข้อมูลที่ตนเองศึกษาที่มากพอครับ

ปรกติเรื่องให้การดูเครื่องราชอิสริยาภรณ์บนฉลองพระองค์นี้ไม่ค่อยจะบอกกันนะครับ เพราะเซียนเขาไว้ดูภาพถ่ายเก่าว่าถึงยุคจริงหรือไม่เมื่อเทียบกับเนื้อกระดาษ สมัยนี้ดูแค่ปรอทไม่ได้แล้วครับ

ปล. ขออนุญาตนอกเรื่อง...ส่วนนักสะสมทั่วไป ถ้าอยากรู้แบบด่วน พูดง่ายๆ ว่าขี้เกียจศึกษา ก็ใช้วิธีปรินท์รูปในกระทู้ต่างๆ ไปถามเซียนก็ได้ครับ
(ผู้รู้จริงแต่ละเรื่องในเมืองไทยยังมีอีกมาก ผมมันยังแค่ระดับกระจอก)
ขอเข้าพบแล้วถามเขาไปตรงๆ ว่าสิ่งของหรือของสะสมที่เห็นนี้แบบนี้เป็นของเล่นหรือของแท้ (ระดับสูง เขาไม่เรียกของปลอมนะครับ เขาจะใช้คำว่า"ของเล่น" มันดูไม่แรงเกินไป)
ถ้าเขาดูแล้วไม่พูดต่อ ก็ไม่ต้องเซ้าซี้ เพราะเซียนตัวจริงพูดน้อยครับ เดี๋ยวโดนด่ากลับมา (ส่วนผมพูดมากเลยเป็นได้แค่เซียนตัวปลอมนี่ไง)
แต่ถ้าใครอยากเจอตัวจริงแต่ละสาขา ก็ PM มาก็แล้วกัน ผมจะแนะนำให้

ความรู้น้อยไม่กล้าบอกหรือไม่ว่าจริงเท็จประการใด แต่มีข้อน่าสังเกตดังนี้

1. ประการแรก ถาดที่เล่นหาและปรากฎในท้องตลาด มีอันได้แก่ ถาดรูปพระพักตร์คู่ ถาดรูปช้าง
ถาดเจริญดอกไม้ (จะ 5 สี 6 สี ก็ตามแต่) และสุดท้ายคือ ถาดรูปวัด และวังที่สำคัญในสมัยนั้น
ที่เล่นหากันและมีอยู่ในสารบบ

2. ประการที่สอง ให้ลองสังเกตว่า เลขโค๊ต ต้องน่าจะเป็นเลขตอก แต่จากรูปที่ปรากฎนั้น เหมือนว่า
(ใช้คำว่าเหมือนว่า) เกิดจากการกระทำในภายหลัง เหมือนการเจียรลงไปในเนื้อกระเบื้องภายหลัง
เนื่องจากรอยไม่คมชัด และการไม่เสมอกันของน้ำเคลือบ

3. ประการสุดท้าย มีเรื่องเล่าในจังหวัดใหญ่ในอีสานแห่งหนึ่งว่า มีผู้ดีเก่าคนหนึ่งเป็นเหมือนสืบเชื้อสายขุนนางเก่า
อะไรทำนองนั้น แอบเอาของเก่ามาขาย ที่ว่ากันว่าตกทอดมาจากรัชกาลที่ 5 นอกจากนี้ยังมีคำเล่าลือว่า
มีรูปพระพักตร์ และอักษรย่อพระปรมาภิไทยในหลายชิ้น ทำให้ผมกระเสือกกระสนขอดู
จากผู้ที่ได้ซื้อมา (ด้วยราคาแพงมากๆๆ) สรุปแล้วก็ได้เห็นเป็นบุญตา และก็ระทึกมาก
เพราะผมสามารถหาของแบบนี้ได้ที่ริมถนนแถวท่าพระจันทร์ จริงๆๆ

4. ประการสุดท้าย พินิจเองนะครับ ลองคิดดูว่าถาดเจริญรูปพระพักตร์คู่เนี่ย ขนาด ร.5 ท่านสั่งมาเองแท้ๆ
งานก็ดูไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่ (คืออาจจะไม่งดงามบริบูรณ์ เท่ารูปถ่าย) และผมก็เชื่อว่าท่านเองก็คงสั่งจากโรงงาน
ที่มีคุณภาพดีที่สุดในยุคนั้น ซึ่งผมว่ามันดูแตกต่างจากรูปเอามาลงให้เห็นนะ ผมว่างั้น


ไม่เซียนแค่เสี้ยนเล่นของเก่า

ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะและคำวิจารณ์ของทั้ง 2 ท่าน

ความจริงดิฉันมิได้ต้องการแสดงวิสัยทัศน์อะไร เพียงแต่จะนำเสนอให้ท่านผู้ชอบถาดเจริญ ร.5 ได้เห็น
ในสิ่งที่ยังไม่เคยมีใครได้ post เข้ามาให้ดูเลย และมิได้มีจุดประสงค์เพื่อการค้าขายแต่อย่างใด

ขอย้ำว่าดิฉันไม่ใช่เจ้าของ แต่เพียงได้พบเห็นของมีค่าสมัย ร.5 หลายๆชิ้นในบ้านของหม่อมท่าน
ซึ่งดิฉันสะดุดตาในถาดเจริญทั้ง 5 ใบนี้มาก เพราะเท่าที่เคยอ่านข้อมูลเกี่ยวกับถาดเจริญใน internet
ไม่เคยมีภาพเดี่ยวของพระองค์ท่านเลย และหม่อมท่านก็ย้ำตอบกลับมาว่าเป็นการยาก
ถ้าจะให้คนเชื่อในสิ่งที่ไม่เคยเห็นของจริง แต่ผู้เป็นเจ้าของเท่านั้นจึงจะรู้ถึงคุณค่าของสมบัติที่ตกทอดกันมา

ไม่เคยซื้อหามาเลยไม่ว่าจะเป็นของทำเลียนแบบอะไรก็ตาม เพราะลำพังมรดกที่ตกทอดมาก็เยอะพอสมควร
ไม่เคยซื้อจากที่อื่นมา มีแต่คนจะมาขอซื้อของท่าน แต่ท่านก็ไม่เคยคิดจะขายเช่นกัน จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูดบิดเบือน

กรณีที่อาจารย์(คุณ ("\(*-*)/")) ตั้งข้อสงสัยเรื่องเครื่องราชฯในภาพที่แตกต่างกัน
ท่านให้ความเห็นว่า รูป 4 ภาพเป็นภาพวาด มีแต่ภาพขาว-ดำซึ่งเป็นภาพถ่ายจริง

ดังนั้นการที่พระองค์จะนำภาพที่ถ่ายต่างวาระกันเพื่อส่งให้ช่างที่เยอรมันได้วาดขึ้นมาเพื่อสำหรับลงจานในหลายแบบคงไม่น่าจะเป็นเรื่องแปลกแต่อย่างใด

เท่าที่เคยศึกษา (อ่านจากอินเทอร์เนต) ไม่เคยมีใครกล่าวถึงถาดเจริญรูปวัด หรือ สถานที่สำคัญ

อาจารย์ว่ามีไหมคะ? ใครมีรูปช่วย post มาให้ดูด้วยนะคะ หากผู้ใดมีภาพถาดเจริญของเลียนแบบ
ตามคำกล่าวของคุณ kunbest ที่เล่าว่ามีที่ทำเลียนแบบอยู่ จว. อยุธยา
ช่วยกรุณาส่งภาพมาให้ดูความแตกต่างด้วยนะคะ ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้มิได้เถียงเพื่อเอาชนะแต่อย่างใด
ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน อย่าเพึงรำคาญกันก่อนนะคะ

ปล. ดิฉันสังเกตว่า หากถาด 5 ใบนี้เป็นของทำใหม่ การที่จะลงทุนวาดภาพเหมือนที่ใกล้เคียงกับพระองค์ท่าน จะคุ้มค่าหรือไม่??
ถ้าทำขึ้นมาแล้วย่อมต้องทำจำนวนมากใบจึงจะคุ้มทุน ทำไมไม่เคยเห็นใครมีแบบนี้เลย !
ไม่เช่นนั้นก็ต้องมีวางขายกันเกลื่อนแล้วสิคะ

ก่อนอื่นก็ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น การแลกเปลี่ยนความรู้แบบนี้
ทำให้คนอ่านอย่างผมได้ความรู้ เพิ่มเติมเป็นอย่างมาก

เก็บเกี่ยวความรู้เช่นกัน ทำให้คนที่รู้น้อยพลอยได้ศึกษาตามไปด้วย

จะรออ่านต่อไป

ขอขอบคุณทุกความเห็นครับ
ทำให้ได้รู้ได้เห็น ในสิ่งที่ยังไม่เคยรู้มาก่อน

ได้มุมมอง ทุกถาด อย่างละเอียด

นับแต่ผมถวายงานด้านโบราณวัตถุ-ศิลปวัตถุมาหลายปี

ได้มีโอกาสเข้าคลังใน ลงคลังพระที่นั่งจักรีไม่รู้กี่ครั้ง คัดของในพระที่นั่งวิมานเมฆ

คัดของในพระที่นั่งเวหาสจำรูญ ตามพระราชเสาวนีย์บ้าง ตามพระราชบัญชาบ้าง

โดยเราทำเองตามอัธยาศัย ด้วยทรงไว้วางพระราชหฤทัย

ได้เห็นของล้ำค่า ของประหลาด บางอย่างไม่คิดว่าจะมีอยู่

เช่น เครื่องแก้วของทิฟฟานี เครื่องทองฟาร์แบเช่ต์ ฯลฯ

แต่ไม่เคยเจอถาดเจริญในลักษณะนี้เลย แม้แต่ใบเดียวในคลังหลวง

ในขณะที่ของหลวงพระราชทานอย่างอื่นมีตัวอย่างคงคลัง เหลือไว้เสมอ

แม้ไม่เหลือของหลักก็เหลือของที่เทียบเคียงกันได้

ผมจึงว่า ถาดพวกนี้มันดูแปลก ๆ พิกล

เพราะถ้าเป็นของพระราชทานจากในหลวงรัชกาลที่ 5 เราต้องเจอถาดนี่คงคลังบ้าง

คิดตามความเป็นจริง พระองค์ท่านมีลูกมาก ลูกรักรึก็หลายองค์

เป็นไปไม่ได้เลยที่ถาดพวกนี้จะอยู่ที่วังนี้วังเดียว ไม่เมคเซนส์

เพราะย่อมต้องพระราชทานไปเสมอกัน ไม่มีทางที่จะทรงลำเอียง

ของเก่าผมก็เล่น แต่ไม่มีวังไหนมีของแบบนี้

ไม่ใช่เพราะไม่ได้รับพระราชทาน

แต่เพราะไม่มีในสารบบการพระราชทานเสียมากกว่า


อนึ่ง เรื่องหม่อมเจ้านั้น

หม่อมเจ้าที่เป็นราชสกุลในรัชกาลที่ 5 และทรงพระชนม์อยู่ในปัจจุบันมีเพียง

หม่อมเจ้าในราชสกุลกิติยากร รพีพัฒน์ ฉัตรชัย วุฒิชัย บริพัตร และ ยุคล เท่านั้น

ไม่ยากอะไรเลยถ้าจะลองไปทูลถามสักองค์ดู ท่านคงเมตตาเพราะน่าจะทรงจำผมได้อยู่

นอกจากนี้

ผมเอะใจเรื่องที่หม่อมของท่านเจ้าของกระทู้พูดว่าพระรูปในถาดเจริญพระรูป

เป็นรูปของคุณจอมมารดาโหมด

ก็ทำให้เราตั้งข้อค้นพบได้ว่า น่าจะมีการอ้างอิงไปถึงราชสกุล อาภากร และ สุริยง

เพราะคุณจอมมารดาโหมดเป็นพระมารดาของ ในกรมชุมพร ฯ และในกรมไชยา ฯ

แต่ทว่าหม่อมเจ้าในสองราชสกุลหาพระชนม์ไม่แล้วทั้งนั้น

จะเอาหม่อมเจ้าในสองราชสกุลที่เกี่ยวข้องกับคุณจอมมารดาโหมดมาแต่ไหนเล่า

ถ้ายืนกรานว่ามีอย่างนั้นจริง นี่เป็นเรื่องโกหกแน่นอน

เพราะทะเบียนพระราชวงศ์ที่ใช้อยู่เป็นหลักฐานแน่ชัด

ไม่มีหม่อมเจ้าในสองราชสกุลนี้แล้ว ณ ขณะนี้



สำหรับเรื่องที่ว่า ของเก่าในราชสกุล ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะเห็นได้ในตลาดของเก่านั้น

ขอให้เลิกคิดกันโดยเด็ดขาดไปเลยครับ

เพราะของเหล่านี้มีออกมาในตลาดแล้ว และที่สำคัญ ล้ำค่ากว่าถาดเจริญข้างต้นมหาศาล

ที่ผ่านตาผมไปแล้ว ได้แก่

หีบพระศรีทองคำลงยาราชาวดีสำหรับประกอบพระอิศริยศสมเด็จเจ้าฟ้า

ใบนี้ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ปี 2543

โถเงินประกอบตราราชสกุลบริพัตร ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ในปีเดียวกัน

โต๊ะ (พานสำรับขนาดใหญ่) ทองคำฟังพลอย สำหรับสมเด็จเจ้าฟ้าใช้

มีออกมาในตลาดของเก่าเมื่อสองปีที่ผ่านมา

เครื่องขัติยราชอิสริยาภรณ์มหาจักรี สำรับทองคำประดับเพชร

ซื้อขายอย่างเงียบ ๆ ในตลาของเก่าระดับสูง

เครื่องทองชุดโสกันต์ พระเกี้ยวทองลงยาราชาวดี ก็มีขายออกมาแล้วทั้งนั้น

ของพวกนี้เป็นของสูงส่งกว่าถาดสี่ซ้าห้าใบมากนัก ก็มีออกมาขายถื่นถม

จะได้เห็นหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับเครดิตและชั่วโมงบินในตลาดโบราณวัตถุที่มี

และคนที่เป็นเจ้าของอยู่ในขณะนี้ ไม่มีใครเป็นเจ้าเลยแม้แต่คนเดียว


ปล.ถ้าอยากเทียบงานกระเบื้องพระบรมรูปชั้นดี ขอให้ไปดูที่พระที่นั่งวิมานเมฆครับ

เครื่องกระเบื้องจากโรงงานแซฟวร์มีเป็นตู้ แต่ถ้าอยากเห็นของแท้ ๆ ดี ๆ

ดีเสียจนถาดเจริญลอตข้างบนนี่เทียบไม่ติด

ให้ไปดูที่ห้องทองคำ ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ห้องที่มีตู้พระทองคำและเครื่องทองต่าง ๆ

ตู้ริมประตูด้านหน้าซ้าย มีหีบใบย่อมเป็นทองคำลงยาราชวดีประดับเพชร

ที่ฝามีพระบรมรูปกระเบื้องอย่างงามติดอยู่

ของนี้ถ้าผมจำไม่ผิด มล.พอจิตต์ ณ ระนอง มอบให้พิพิธภัณฑ์ ฯ ไว้

ดูแล้วจำให้ติดตาเลยครับ

แล้วจะรู้ว่าด้วยตาของคนธรรมดา ๆ นี่แหละ ก็พอจะตัดสินได้ว่า อะไรเป็นอะไร

โรงเตี๊ยมน้อยๆของโค้กไทย....ได้ต้อนรับ จอมยุทธทุกท่าน
ที่มาเผยแพร่ ความรู้ เป็นวิทยาทาน
รู้สึกว่า กระทู้นี้ "มีคุณค่า" จริงๆ

ทั้งคนตั้งกระทู้ ที่ยก ภาพ ขึ้นมาเป็น กรณีศึกษาที่น่าสนใจ
และผู้ที่ให้ความเห็น แต่ละท่าน ที่วิเคราะห์ไปตามความรู้ และ ประสบการณ์ที่ได้สั่งสมมา

กระผมเป็น เสี่ยวเอ้อ ประจำโรงเตี๊ยม ก็ได้ถือโอกาสมาเรียนลัด
และได้เปิดหูเปิดตา แถมยังทราบว่ามีแหล่งใดที่จะไปชม เพื่อหาความรู้เพิ่มเติมให้มากยิ่งๆขึ้น

ขอคารวะแด่ทุกๆท่าน

ขอคารวะด้วยคนครับ

kandahar เขียน:นับแต่ผมถวายงานด้านโบราณวัตถุ-ศิลปวัตถุมาหลายปี

ได้มีโอกาสเข้าคลังใน ลงคลังพระที่นั่งจักรีไม่รู้กี่ครั้ง คัดของในพระที่นั่งวิมานเมฆ

คัดของในพระที่นั่งเวหาสจำรูญ ตามพระราชเสาวนีย์บ้าง ตามพระราชบัญชาบ้าง

โดยเราทำเองตามอัธยาศัย ด้วยทรงไว้วางพระราชหฤทัย

ได้เห็นของล้ำค่า ของประหลาด บางอย่างไม่คิดว่าจะมีอยู่

เช่น เครื่องแก้วของทิฟฟานี เครื่องทองฟาร์แบเช่ต์ ฯลฯ

แต่ไม่เคยเจอถาดเจริญในลักษณะนี้เลย แม้แต่ใบเดียวในคลังหลวง

ในขณะที่ของหลวงพระราชทานอย่างอื่นมีตัวอย่างคงคลัง เหลือไว้เสมอ

แม้ไม่เหลือของหลักก็เหลือของที่เทียบเคียงกันได้

ผมจึงว่า ถาดพวกนี้มันดูแปลก ๆ พิกล

เพราะถ้าเป็นของพระราชทานจากในหลวงรัชกาลที่ 5 เราต้องเจอถาดนี่คงคลังบ้าง

คิดตามความเป็นจริง พระองค์ท่านมีลูกมาก ลูกรักรึก็หลายองค์

เป็นไปไม่ได้เลยที่ถาดพวกนี้จะอยู่ที่วังนี้วังเดียว ไม่เมคเซนส์

เพราะย่อมต้องพระราชทานไปเสมอกัน ไม่มีทางที่จะทรงลำเอียง

ของเก่าผมก็เล่น แต่ไม่มีวังไหนมีของแบบนี้

ไม่ใช่เพราะไม่ได้รับพระราชทาน

แต่เพราะไม่มีในสารบบการพระราชทานเสียมากกว่า


อนึ่ง เรื่องหม่อมเจ้านั้น

หม่อมเจ้าที่เป็นราชสกุลในรัชกาลที่ 5 และทรงพระชนม์อยู่ในปัจจุบันมีเพียง

หม่อมเจ้าในราชสกุลกิติยากร รพีพัฒน์ ฉัตรชัย วุฒิชัย บริพัตร และ ยุคล เท่านั้น

ไม่ยากอะไรเลยถ้าจะลองไปทูลถามสักองค์ดู ท่านคงเมตตาเพราะน่าจะทรงจำผมได้อยู่

นอกจากนี้

ผมเอะใจเรื่องที่หม่อมของท่านเจ้าของกระทู้พูดว่าพระรูปในถาดเจริญพระรูป

เป็นรูปของคุณจอมมารดาโหมด

ก็ทำให้เราตั้งข้อค้นพบได้ว่า น่าจะมีการอ้างอิงไปถึงราชสกุล อาภากร และ สุริยง

เพราะคุณจอมมารดาโหมดเป็นพระมารดาของ ในกรมชุมพร ฯ และในกรมไชยา ฯ

แต่ทว่าหม่อมเจ้าในสองราชสกุลหาพระชนม์ไม่แล้วทั้งนั้น

จะเอาหม่อมเจ้าในสองราชสกุลที่เกี่ยวข้องกับคุณจอมมารดาโหมดมาแต่ไหนเล่า

ถ้ายืนกรานว่ามีอย่างนั้นจริง นี่เป็นเรื่องโกหกแน่นอน

เพราะทะเบียนพระราชวงศ์ที่ใช้อยู่เป็นหลักฐานแน่ชัด

ไม่มีหม่อมเจ้าในสองราชสกุลนี้แล้ว ณ ขณะนี้



สำหรับเรื่องที่ว่า ของเก่าในราชสกุล ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะเห็นได้ในตลาดของเก่านั้น

ขอให้เลิกคิดกันโดยเด็ดขาดไปเลยครับ

เพราะของเหล่านี้มีออกมาในตลาดแล้ว และที่สำคัญ ล้ำค่ากว่าถาดเจริญข้างต้นมหาศาล

ที่ผ่านตาผมไปแล้ว ได้แก่

หีบพระศรีทองคำลงยาราชาวดีสำหรับประกอบพระอิศริยศสมเด็จเจ้าฟ้า

ใบนี้ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ปี 2543

โถเงินประกอบตราราชสกุลบริพัตร ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ในปีเดียวกัน

โต๊ะ (พานสำรับขนาดใหญ่) ทองคำฟังพลอย สำหรับสมเด็จเจ้าฟ้าใช้

มีออกมาในตลาดของเก่าเมื่อสองปีที่ผ่านมา

เครื่องขัติยราชอิสริยาภรณ์มหาจักรี สำรับทองคำประดับเพชร

ซื้อขายอย่างเงียบ ๆ ในตลาของเก่าระดับสูง

เครื่องทองชุดโสกันต์ พระเกี้ยวทองลงยาราชาวดี ก็มีขายออกมาแล้วทั้งนั้น

ของพวกนี้เป็นของสูงส่งกว่าถาดสี่ซ้าห้าใบมากนัก ก็มีออกมาขายถื่นถม

จะได้เห็นหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับเครดิตและชั่วโมงบินในตลาดโบราณวัตถุที่มี

และคนที่เป็นเจ้าของอยู่ในขณะนี้ ไม่มีใครเป็นเจ้าเลยแม้แต่คนเดียว


ปล.ถ้าอยากเทียบงานกระเบื้องพระบรมรูปชั้นดี ขอให้ไปดูที่พระที่นั่งวิมานเมฆครับ

เครื่องกระเบื้องจากโรงงานแซฟวร์มีเป็นตู้ แต่ถ้าอยากเห็นของแท้ ๆ ดี ๆ

ดีเสียจนถาดเจริญลอตข้างบนนี่เทียบไม่ติด

ให้ไปดูที่ห้องทองคำ ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ห้องที่มีตู้พระทองคำและเครื่องทองต่าง ๆ

ตู้ริมประตูด้านหน้าซ้าย มีหีบใบย่อมเป็นทองคำลงยาราชวดีประดับเพชร

ที่ฝามีพระบรมรูปกระเบื้องอย่างงามติดอยู่

ของนี้ถ้าผมจำไม่ผิด มล.พอจิตต์ ณ ระนอง มอบให้พิพิธภัณฑ์ ฯ ไว้

ดูแล้วจำให้ติดตาเลยครับ

แล้วจะรู้ว่าด้วยตาของคนธรรมดา ๆ นี่แหละ ก็พอจะตัดสินได้ว่า อะไรเป็นอะไร

ผมคนหนึ่งที่ขอคารวะท่าน kandahar ที่กรุณาเสียสละพิมพ์ข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์อันมีค่ายิ่งให้คนไทยได้อ่านกันอย่างกระจ่างแจ้ง

ส่วนที่ท่านผู้รู้จริงท่านนี้บอกว่า...
"สำหรับเรื่องที่ว่า ของเก่าในราชสกุล ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะเห็นได้ในตลาดของเก่านั้น
ขอให้เลิกคิดกันโดยเด็ดขาดไปเลยครับ เพราะของเหล่านี้มีออกมาในตลาดแล้ว" ...

ผมขอยืนยันว่าจริงครับ เพราะว่า...

ผมเห็นมากับตา จับมากับมือ อย่างเช่นขณะนี้..."ตราจุลจักรี" ทองคำแท้และเป็นของแท้จริงๆ ราคาล้านสอง
พูดง่ายๆ ถ้าเงินถึงก็ได้มาสะสมต่อทันที
และที่สำคัญกว่านั้น ... เครื่องราชฯ ที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่งยวดและเป็นของพระองค์ท่านรัชกาลที่ ๕ แท้ๆ อยู่ในกล่องดั้งเดิม ราคาตอนนี้อยู่ที่สามล้านห้า
พร้อมเปลี่ยนมือทันทีที่เงินถึงเช่นกัน
เพียงแต่สิ่งเหล่านี้ ผมไม่กล้าเล่า จนกระทั้งท่าน kandahar เปิดประเด็นเรื่องนี้ขึ้นมา....
ดังนั้น...เลิกเชื่อเรื่องเดิมๆ ได้แล้วครับ

โค้ด: เลือกทั้งหมด

นับแต่ผมถวายงานด้านโบราณวัตถุ-ศิลปวัตถุมาหลายปี

ได้มีโอกาสเข้าคลังใน ลงคลังพระที่นั่งจักรีไม่รู้กี่ครั้ง คัดของในพระที่นั่งวิมานเมฆ

คัดของในพระที่นั่งเวหาสจำรูญ ตามพระราชเสาวนีย์บ้าง ตามพระราชบัญชาบ้าง

โดยเราทำเองตามอัธยาศัย ด้วยทรงไว้วางพระราชหฤทัย

ได้เห็นของล้ำค่า ของประหลาด บางอย่างไม่คิดว่าจะมีอยู่

เช่น เครื่องแก้วของทิฟฟานี เครื่องทองฟาร์แบเช่ต์ ฯลฯ

แต่ไม่เคยเจอถาดเจริญในลักษณะนี้เลย แม้แต่ใบเดียวในคลังหลวง

ในขณะที่ของหลวงพระราชทานอย่างอื่นมีตัวอย่างคงคลัง เหลือไว้เสมอ

แม้ไม่เหลือของหลักก็เหลือของที่เทียบเคียงกันได้

ผมจึงว่า ถาดพวกนี้มันดูแปลก ๆ พิกล

เพราะถ้าเป็นของพระราชทานจากในหลวงรัชกาลที่ 5 เราต้องเจอถาดนี่คงคลังบ้าง

คิดตามความเป็นจริง พระองค์ท่านมีลูกมาก ลูกรักรึก็หลายองค์

เป็นไปไม่ได้เลยที่ถาดพวกนี้จะอยู่ที่วังนี้วังเดียว ไม่เมคเซนส์

เพราะย่อมต้องพระราชทานไปเสมอกัน ไม่มีทางที่จะทรงลำเอียง

ของเก่าผมก็เล่น แต่ไม่มีวังไหนมีของแบบนี้

ไม่ใช่เพราะไม่ได้รับพระราชทาน

แต่เพราะไม่มีในสารบบการพระราชทานเสียมากกว่า


อนึ่ง เรื่องหม่อมเจ้านั้น

หม่อมเจ้าที่เป็นราชสกุลในรัชกาลที่ 5 และทรงพระชนม์อยู่ในปัจจุบันมีเพียง

หม่อมเจ้าในราชสกุลกิติยากร รพีพัฒน์ ฉัตรชัย วุฒิชัย บริพัตร และ ยุคล เท่านั้น

ไม่ยากอะไรเลยถ้าจะลองไปทูลถามสักองค์ดู ท่านคงเมตตาเพราะน่าจะทรงจำผมได้อยู่

นอกจากนี้

ผมเอะใจเรื่องที่หม่อมของท่านเจ้าของกระทู้พูดว่าพระรูปในถาดเจริญพระรูป

เป็นรูปของคุณจอมมารดาโหมด

ก็ทำให้เราตั้งข้อค้นพบได้ว่า น่าจะมีการอ้างอิงไปถึงราชสกุล อาภากร และ สุริยง

เพราะคุณจอมมารดาโหมดเป็นพระมารดาของ ในกรมชุมพร ฯ และในกรมไชยา ฯ

แต่ทว่าหม่อมเจ้าในสองราชสกุลหาพระชนม์ไม่แล้วทั้งนั้น

จะเอาหม่อมเจ้าในสองราชสกุลที่เกี่ยวข้องกับคุณจอมมารดาโหมดมาแต่ไหนเล่า

ถ้ายืนกรานว่ามีอย่างนั้นจริง นี่เป็นเรื่องโกหกแน่นอน

เพราะทะเบียนพระราชวงศ์ที่ใช้อยู่เป็นหลักฐานแน่ชัด

ไม่มีหม่อมเจ้าในสองราชสกุลนี้แล้ว ณ ขณะนี้



สำหรับเรื่องที่ว่า ของเก่าในราชสกุล ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะเห็นได้ในตลาดของเก่านั้น

ขอให้เลิกคิดกันโดยเด็ดขาดไปเลยครับ

เพราะของเหล่านี้มีออกมาในตลาดแล้ว และที่สำคัญ ล้ำค่ากว่าถาดเจริญข้างต้นมหาศาล

ที่ผ่านตาผมไปแล้ว ได้แก่

หีบพระศรีทองคำลงยาราชาวดีสำหรับประกอบพระอิศริยศสมเด็จเจ้าฟ้า

ใบนี้ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ปี 2543

โถเงินประกอบตราราชสกุลบริพัตร ประมูลที่ริเวอร์ซิตี้ในปีเดียวกัน

โต๊ะ (พานสำรับขนาดใหญ่) ทองคำฟังพลอย สำหรับสมเด็จเจ้าฟ้าใช้

มีออกมาในตลาดของเก่าเมื่อสองปีที่ผ่านมา

เครื่องขัติยราชอิสริยาภรณ์มหาจักรี สำรับทองคำประดับเพชร

ซื้อขายอย่างเงียบ ๆ ในตลาของเก่าระดับสูง

เครื่องทองชุดโสกันต์ พระเกี้ยวทองลงยาราชาวดี ก็มีขายออกมาแล้วทั้งนั้น

ของพวกนี้เป็นของสูงส่งกว่าถาดสี่ซ้าห้าใบมากนัก ก็มีออกมาขายถื่นถม

จะได้เห็นหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับเครดิตและชั่วโมงบินในตลาดโบราณวัตถุที่มี

และคนที่เป็นเจ้าของอยู่ในขณะนี้ ไม่มีใครเป็นเจ้าเลยแม้แต่คนเดียว


ปล.ถ้าอยากเทียบงานกระเบื้องพระบรมรูปชั้นดี ขอให้ไปดูที่พระที่นั่งวิมานเมฆครับ

เครื่องกระเบื้องจากโรงงานแซฟวร์มีเป็นตู้ แต่ถ้าอยากเห็นของแท้ ๆ ดี ๆ

ดีเสียจนถาดเจริญลอตข้างบนนี่เทียบไม่ติด

ให้ไปดูที่ห้องทองคำ ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ห้องที่มีตู้พระทองคำและเครื่องทองต่าง ๆ

ตู้ริมประตูด้านหน้าซ้าย มีหีบใบย่อมเป็นทองคำลงยาราชวดีประดับเพชร

ที่ฝามีพระบรมรูปกระเบื้องอย่างงามติดอยู่

ของนี้ถ้าผมจำไม่ผิด มล.พอจิตต์ ณ ระนอง มอบให้พิพิธภัณฑ์ ฯ ไว้

ดูแล้วจำให้ติดตาเลยครับ

แล้วจะรู้ว่าด้วยตาของคนธรรมดา ๆ นี่แหละ ก็พอจะตัดสินได้ว่า อะไรเป็นอะไร

ตัวจริงชัดเจนครับ ขอบคุณมากมายที่ให้ความรู้เพิ่มเติมครับ
สัญญาว่าหากได้กลับบ้านจะไปขอถ่ายรูปถาดกระเบื้องรูปวัดอรุณ
กับรูปอื่นๆ แปลกๆ มาให้ชมกัน

อาจจะถึงยุค ร.5 หรือไม่ คงอาจจะได้ขอความรู้กันอีกรอบนะครับ