Woody เขียน::smile:
ใครจำไดมั่งว่า สนามหลวงย้ายไปจตุจักรเมื่อไห่ครับ เคยไปเดิน ห้องแถวหลังคลองหลอดอันตรายสุดๆ
notest เขียน:Woody เขียน::smile:
ใครจำไดมั่งว่า สนามหลวงย้ายไปจตุจักรเมื่อไหร่ครับ เคยไปเดิน ห้องแถวหลังคลองหลอดอันตรายสุดๆ
ปี 2525 เพราะทาง กทม.ต้องการพื้นที่มาจัดงานฉลอง กรุงเทพฯ 200 ปื
ใครทันได้เดินแสดงว่า..............
หญิงชายคู่นั้นต่างขึ้นไปเอกเขนกอยู่บนเตียงซึ่งประดับด้วยงาช้างสลักเสลาเป็นลวดลายอยู่พอดี
คนทั้งสองมิได้สนทนาปราศรัยให้มากความเพียงแต่เริ่มต้นตามธรรมเนียมสองสามอย่าง
จนชวนให้รู้สึกคล้ายกับว่าหนุ่มสาวคู่นี้เคยสนิทชิดชอบกันมาช้านานแล้ว ต่างคนต่างช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน
ในอันที่จะปลดเปลี้องเสื้อผ้าออก นางช่วยคลายปมสามเข็มขัดที่ฝ่ายชายให้รัดกางเกง
ขณะที่ฝ่ายชายก็ช่วยถอดเสื้อผ้าชั้นในให้กับฝ่ายหญิง
เมือ่แรกเริ่มที่สอดสร้อยร้อยสวาท นางได้สัมผัสกับความฉ่ำชื่นสำเริงสำราญมากกว่าที่จะรู้สึกเจ็บปวด
นางดื่มด่ำกำซาบซ่านระริกร่านในรสประเวณี รำรำจนจะถึงจุดสุดยอดอยู่เต็มที่
นางพลันฉุกคิดถึงคำบอกเล่าของ เมฆหอมขึ้นมาได้ ที่เล่าว่า
ยิ่งโรมรันพันตูกันนานออกไป ก็ยิ่งจะได้สัมผัสกับความอิ่มอัดกระสันเสียวจนแทบตาย
ไม่ว่าจะตกอยู่ในสภาพใดๆ นางก็ไม่ประสงค์ จะผ่านขั้นตอนของความเจ็บปวด แต่ได้รับผลตอบแทนอย่างสาสม
ดังนั้น นางจึงฝืนใจกัดฟันฮึดสู้อยู่กรอด ๆ เพื่อรอรับการจู่โจมโดยไม่สะทกสะท้าน
วรรณกรรมยอดเยี่ยมของจีน สมัยราชวงศ์หมิง (บัณฑิต ก่อนเที่ยงคืน) โย่ว ผู-ถวน
กล่าวกันว่าในยุคนั้น ไม่มีใครที่มิเคยได้อ่านนวนิยายเรื่องนี้
สำนักพิมพ์ชุมศิลป์ธรรมดา isbn 974-88996-3-2
cokeyuth เขียน:ไม่เพียงแต่ส่งหน้าปกมาโชว์เท่านั้นนะครับ
เฮียvirosa แก ส่งเนื้อเรื่องย่อ มาทางหลังไมค์อีกนิดหน่อย
สำนวนโวหาร พาอารมณ์โลดเถลิงไปไหนต่อไหน....
ไม่เชื่อลองอ่านดูครับหญิงชายคู่นั้นต่างขึ้นไปเอกเขนกอยู่บนเตียงซึ่งประดับด้วยงาช้างสลักเสลาเป็นลวดลายอยู่พอดี
คนทั้งสองมิได้สนทนาปราศรัยให้มากความเพียงแต่เริ่มต้นตามธรรมเนียมสองสามอย่าง
จนชวนให้รู้สึกคล้ายกับว่าหนุ่มสาวคู่นี้เคยสนิทชิดชอบกันมาช้านานแล้ว ต่างคนต่างช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน
ในอันที่จะปลดเปลี้องเสื้อผ้าออก นางช่วยคลายปมสามเข็มขัดที่ฝ่ายชายให้รัดกางเกง
ขณะที่ฝ่ายชายก็ช่วยถอดเสื้อผ้าชั้นในให้กับฝ่ายหญิง
เมือ่แรกเริ่มที่สอดสร้อยร้อยสวาท นางได้สัมผัสกับความฉ่ำชื่นสำเริงสำราญมากกว่าที่จะรู้สึกเจ็บปวด
นางดื่มด่ำกำซาบซ่านระริกร่านในรสประเวณี รำรำจนจะถึงจุดสุดยอดอยู่เต็มที่
นางพลันฉุกคิดถึงคำบอกเล่าของ เมฆหอมขึ้นมาได้ ที่เล่าว่า
ยิ่งโรมรันพันตูกันนานออกไป ก็ยิ่งจะได้สัมผัสกับความอิ่มอัดกระสันเสียวจนแทบตาย
ไม่ว่าจะตกอยู่ในสภาพใดๆ นางก็ไม่ประสงค์ จะผ่านขั้นตอนของความเจ็บปวด แต่ได้รับผลตอบแทนอย่างสาสม
ดังนั้น นางจึงฝืนใจกัดฟันฮึดสู้อยู่กรอด ๆ เพื่อรอรับการจู่โจมโดยไม่สะทกสะท้าน
วรรณกรรมยอดเยี่ยมของจีน สมัยราชวงศ์หมิง (บัณฑิต ก่อนเที่ยงคืน) โย่ว ผู-ถวน
กล่าวกันว่าในยุคนั้น ไม่มีใครที่มิเคยได้อ่านนวนิยายเรื่องนี้
สำนักพิมพ์ชุมศิลป์ธรรมดา isbn 974-88996-3-2
ย้อนกลับไปยัง Retro Society (บอร์ดเก่า)
กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิกใหม่ และ บุคคลทั่วไป 8 ท่าน