
สมัยเป็นเด็กน้อย
คุณเคยหมุนไข่กันไหมครับ
Gumball Machine
ตู้หมุนไข่จอมดูดเงินวัยเด็ก
ที่เดี๋ยวนี้เป็นตู้หมุนหมากฝรั่งตามกำเนิดเดิม
แทบไม่น่าเชื่อว่ามันเกิดขึ้นมาในโลกร้อยกว่าปีแล้ว
ในวิกิพิเดียบอกว่ามีในอเมริกามาตั้งแต่ปี 1888 แน่ะ

แถวบ้านผมในตอนเด็กนั้น
มีร้านค้าที่มีเจ้าตู้หมุนไข่อยู่ 2-3 ร้าน
บางร้านก็จะเป็นไข่พลาสติคสีแดงสลับน้ำเงิน
ข้างในอาจมีแหวน ตุ๊กตุ่น ลูกอม หรือสลากรางวัล
ข้างตู้จะมีแผงรางวัลแขวนไว้โดดเด่นล่อตาล่อใจ
ส่วนใหญ่ก็เป็นของเล่นที่เด็กๆอยากได้
หุ่นยนต์ ตุ๊กตา ปืนฉีดน้ำ ลูกฟุตบอล หนังสือการ์ตูน
อัตราไขตู้ไข่สมัยนั้นแค่บาทเดียว
ผมเคยได้รางวัลใหญ่ที่สุดเป็นชุดรูเล็ตของเล่น
แต่ตอนนั้นจริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไขเอารูเล็ต
ผมอยากได้ตุ๊กตามากกว่า ... 55

บางร้านก็จะไม่ได้เป็นตู้ไข่
แต่เป็นตู้ที่มีถั่วเคลือบน้ำตาลแบบโก๋แก่
และของเล่นชิ้นเล็กๆน้อยๆ จำพวกแหวน
ตุ๊กตุ่น ตุ๊กตาทหาร ตัวต่อสองปุ่ม ลูกข่าง ลูกแก้วคละอยู่
ผมจำได้ลางๆว่า ตู้แบบนี้คิดค่าหยอดแค่ 50 สตางค์
แต่ด้วยกลยุทธ์การตลาดอันแยบยลของพ่อค้า
ภายหลังค่าหยอดหมุนถั่วก็ขึ้นเป็น1บาทเท่าหมุนไข่
ซึ่งถั่วที่หมุนได้มาก็ไม่ได้รสชาติดีนัก ออกจะเหม็นสาบ
ถ้าย้อนเวลากลับได้ คงไปบอกตัวเองว่าอย่ากินนะ เชื้อราทั้งนั้น
ของที่หมุนได้จากตู้ถั่วที่ผมชอบมากๆ
ก็เป็นพวกตุ๊กตุ่นมดแดง หมากรุกไทยจิ๋ว
แต่ช่วงที่มีแข่งบอลโลก ก็จะมีลูกบอลจิ๊กซอว์จิ๋ว
ที่มีแฉกๆแหลมๆไว้ต่อกัน เหมือนละมุดที่แม่หั่นให้กินบ่อยๆ
บางร้านหัวใส(ในทางชั่ว)ก็คืนกำไรผู้บริโภค
ด้วยการแยกชิ้นส่วนลูกบอล(น่าจะสามชิ้น)ใส่ลงไปในโหล
ให้มันประกอบครบลูกครบสียากซะอย่างนั้น
ใครได้ครบก่อนเพื่อนก็ถือเป็นความภูมิใจแบบเด็กๆ
ท่ามกลางรอยยิ้มของพ่อค้าหน้าเลือด
ที่พวกผมจะแอบเรียกลับหลังว่า คิเคียวยะซัง
(พ่อค้าจอมงกในการ์ตูนเรื่องอิคคิวซังไงครับ)
สรุปคือ ตอนเด็กผมก็ชอบหมุนถั่วมากกว่าหมุนไข่นะ
เพราะอย่างน้อยถ้า1บาทของผมไม่ได้รางวัลใหญ่
ผมก็ยังได้กินถั่วรสชาติงั้นๆปลอบใจ


อ้างอิง : http://72.14.253.104/search?q=cache:zBL ... =clnk&cd=3