ผมจะอวดพ่อแม่ก่อน ให้รู้ว่าเราไปทำงานมาไม่ได้ไปกินเหล้าเที่ยวเตร่ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟื่อย แต่เราเก็บสะสมของต่างๆ เป็นงานอดิเรก มีความสุข สนุก สุขใจ ที่ได้ชื่นชมของของเรา (แต่จะทุกข์ใจตอนเงินหมดไม่มีจะกินล่ะครับ)

ถ้าอวดก็ต้องอวดให้คนที่รู้คุณค่า ได้พูดคุยแลกเปลี่ยน กัน
อวดคนทั่วไปบางทีจะกลายเป็นจำอวดไป

เออนะ ต้องเรียกว่าแบ่งกันชมจะดูดีกว่านะ

ส่วนตัวผมอยากอวดคนทั่วๆไป

แล้วคนทั่วๆไปก็ต้องถามกลับมาว่าเก็บไปทำไม??

คำตอบคือ ชอบ....แล้วก็จะยกตัวอย่าง เช่น กระป๋องโค้กแต่ละปีก็จะมีหลายๆแบบให้สะสม แล้วช่วงที่มีบอลโลกก็จะมีกระป๋องเกี่ยวกับฟุตบอลออกมาเยอะแยะ โม้ๆๆไปเรื่อย คนทั่วไปก็อึ้ง คงคิดว่า ...มันคงบ้ามากจิงๆ

เก็บมานานก็อยากอวดบ้างอะไรบ้างเป็นของธรรมดา

ให้เพื่อนดูอ่ะ

มันเป็นความรุ้สึกง่ะ ว่าอยากให้เพื่อนได้เห็น

ว่าของที่พวกคุณๆไม่เห็นค่า มันมีค่าสำหรับเรานะ

จะชอบให้แม่ดู บางทีไปเดินกับแม่ตังค์ไม่พอก็ใม่ช่วยออก
ช่วยโกหกแฟน ว่าซื้อมาไม่เท่าไหร่
ถ้าถามว่าอยากให้ใครดูก็ คงเป็นนักสะสม