คิดว่ามันหายไปสบายใจกว่า....เดี๋ยวก็หาใหม่ได้

ครอบครัวซิกว่าจะมาเป็นซิยากกว่า.......ไม่งั้นคงไม่มีคำว่า " ครอบครัวที่อบอุ่น "

เสียดายก็คงมีกันบ้างละนะ แต่ยังไงของมันก็ไม่กลับคืนมา ก็ทำใจซะของนอกกาย

จำได้ตอนเด็กเคย ทำจานกระเบื้องใบใหญ่ของรักของแม่แตกทีเดียว 2 ใบๆนึงก็แพงพอสมควร

ที่แย่คือมันทำให้ในชุดขาด คิดว่าจะเหลือเหรอโดนตีสิ คงตีเพราะเสียดายมากกว่าโกรธ

แต่เชื่อรึเปล่าว่า คนที่จำได้ถึงทุกวันนี้คือ ตัวเรา เคยย้อนถามแม่ถึงจานที่เคยทำแตก แม่จำไม่ได้

รู้ว่าแตกแต่จำไม่ได้ว่าใครทำ จงจำไว้ว่าถึงจะเป็นของรักของคุณ วันหนึ่งคุณจะลืม

แต่คนที่จะจำคือคนที่โดนลงโทษ

ป.ล. สงสัยเจ้าออโต้ทำไรไว้แน่ๆ

เจ้าออโต้ไม่ได้ทำอะไรครับ แต่แม่ของออโต้เค้าทำชาม โปรโลตัสแตกหน่ะครับ
แต่แปลกที่ผมรู้สึกเฉยๆ เพราะเค้าจัดของให้มันเข้าที่เข้าทาง แต่ก็เกิดหลุดไม้หลุดมือบ้าง เค้าไม่ได้ตั้งใจหน่ะครับ
ก็เลยได้ไอเดียมาตั้งกระทู้นี้ รู้สึกดีครับ ที่หลายๆ ท่านแสดงความรู้สึกที่หลากหลาย น่าอบอุ่นมากๆ อยากให้เพื่อนๆ นักสะสมได้เข้ามาอ่านกันทุกคนจังครับ
ของนอกกาย ไม่ตายก็หาใหม่ได้ แต่ความรู้สึกดีๆ ของคนในครอบครัว ถ้าหายไป บางครั้งอาจจะไม่ได้กลับมาอีกเลย

555 ขอเวลาอยู่คนเดียวสักแป๊บ ตัดสินใจหยิบกระเป๋า (กล้อง) ออกไปถ่ายสาวๆ

เมียตาย ไม่เสียดายเท่าเหล้าหก :)

superpunch เขียน::-) เมียตาย ไม่เสียดายเท่าเหล้าหก :)

เสียดายนะคะ.........แต่ไม่เป็นไร หาใหม่ เดี๋ยวก็ได้เอง หนุกหนาน หนุกหนาน

ดีเสียอีกครับผมว่า

ถ้าของที่สะสมพังเสียหายบ้าง

ของที่มีอยู่มันก็น้อยลง

มูลค่าของมันก็ยิ่งสูงขึ้น เพราะความหายาก

ใจหายและตกใจอย่างแรง ----> นึกถึงหน้าคนทำที่เค้าไม่ได้ตั้งใจ --> นึกถึงของตอนวันที่เราได้มันมา --> ทำใจแป๊บนึงและนึกเสียว่าถ้าเรายังสะสมอยู่ สักวันคงได้เจอกันอีก

เจอมาแล้ว

เต็มๆ

ป้าเอาไปขายเป็นของเก่า
(ป้าบอกว่ารก จะเก็บทำไม ป้าไม่เข้าใจ )
กลับบ้านมาอึ้งไปเล็กน้อย แอบร้องไห้

แต่สักพักก็ทำใจได้

ผมว่าทุกคนก็คงมีอารมณ์ โกรธในตอนแรก
แต่เสียดาย โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์
โดนประจำจนชินแล้ว