หลังจากมากันครบทั้งทางบกและอากาศทีมโค้กไทยก็เริ่มทยอยลงสู่สนาม (ตอนเช้าหมอกจัดมากครับ)

แน่ใจหลอพี่ว่าหมอกจัด เอากล้องไปแช่ตู้เย็นมาป่าว

หลังจากดูและฟังประวัติของโรงงานแล้วก้อถึงเวลามอบของที่ระลึกมอบโดย "คุณดำรงค์รักษ์ อภิบาลสวัสดิ์ ผู้อำนวยการตลาด" เป็นผู้มอบ (ไม่อยู่ในรูป) โดยมีสาวแอ้มและสาวเฟิน ดูแลอย่างใกล้ชิด

ตระเวณเก็บภาพ (เจ้าคาร์ลอสท่ามันเยอะจิงจิง)

ของจริงสวยกว่าในรูปเยอะ มีแต่คนอยากได้แต่ไม่มีกล้าเอ่ยปากขอ

ถ่ายรวมหน้าออฟฟิศหลังจากรับของที่ระลึก
ดูเอ๊าะสะใจมาก สงสัยจะแฮปปี้กับโปสเตอร์ที่เพิ่งแงะมาเมื่อกี้ คิก..คิก

แงๆๆๆ อดเลยเรา ฮือๆๆๆๆ

เซียนเล็กเชื่อมะถ้าให้เลือกระหว่างตั๋วฟรีไปชมบอลโลกกะขวด 72 ปีฯ

ผมขอเลือกอย่างหลัง ไม่เชื่อไปถามเซียนลาดกระบังดิ

" หนุ่มเปาสาวแอ้ม " แล้วเซียนสระบุรีไปยุ่งอะไรกะเค้าเนียะ

กลับจากปาดังเบซาหอบกันพะรุงพะรังก่อนเข้าที่พัก

หุ่นอย่างคุณเปาเท่านั้นที่จะหอบโปสเตอร์หนักร่วมยี่สิบโลได้

โห...ไปว่าพี่เปางั้นได้ไงอ่ะ พี่เค้าอุตส่าห์เสียสละ

เมื่อได้ห้องหับแล้วก้อเริ่มลงมือคัดของ

อันไหนโปสเตอร์,อันไหนสติ๊กเกอร์,อันไหนการ์ด แยกให้ถูกแบ่งให้เท่ากัน

ดูท่าทางการเอาจริงเอาจังของพี่เจี๊ยบแล้วงานนี้คงไม่มีใครโกงใคร !!!

พิถีพิถันม้วนเก็บอย่างสวยงามเป็นระเบียบต้องยกให้น้องเอ๊าะเค้า

เป็นโปสเตอร์ที่ถูกใจผมมากๆ ส่วนที่ยืนถืออยู่ข้างหลังนั่นหน่ะเจ้า"คาร์ลอส"เจ้าของโปสเตอร์ไม่รู้ไปเอามาตอนไหนไวจิงจิง