ผมกลัวจิ้งจกสุดจะพรรณา
เรื่องมีอยู่ว่ามันเคยตกใส่หลังแล้วไต่ขึ้นมาท้ายทอยเนื้อแนบเนิ้อ
โคดหยะแหยง

อีกครั้งก้มไปเสียบกระติกน้ำร้อนมันโผล่พรวดมาเผชิญหน้า
ผมร้องเสียงหลงยิ่งกว่าดารา เท่านั้นแหละครับกระติกไปทางคนไปทาง
พูดแล้วขนลุก..ยี้

แต่แปลกกะแมงสาปผมกับเฉยๆถึงขั้นจับต้องได้

เส็กพีเอ็นอย่าบอกนะว่ากลัวผลไม้

Santana เขียน:
เส็กพีเอ็นอย่าบอกนะว่ากลัวผลไม้

เล็กพีเอ็นน่าจะกลัวหนูนะครับ ใช่ป่าวๆ

แมลงสาปตัวเล็กๆ เดินผ่านมารู้สึกเฉยมากๆ

แต่ถ้าเป็นแมลงสาปตัวโต สีดำมันวาว(พูดเหมือนจะสวยเลย) แล้วบินได้

ตอนมันบิน นี่กลัวโครตๆ ต้องวิ่งออกห่างอย่างน้อย 100 เมตร

ลืมๆ กลัวอีกอย่างหนึ่ง กลัวคนไม่ดี

PAO เขียน:

Santana เขียน:
เส็กพีเอ็นอย่าบอกนะว่ากลัวผลไม้

เล็กพีเอ็นน่าจะกลัวหนูนะครับ ใช่ป่าวๆ

จริงด้วยลืมไปเลยกิ้วๆ

SoHei เขียน:แมลงสาปตัวเล็กๆ เดินผ่านมารู้สึกเฉยมากๆ

แต่ถ้าเป็นแมลงสาปตัวโต สีดำมันวาว(พูดเหมือนจะสวยเลย) แล้วบินได้

ตอนมันบิน นี่กลัวโครตๆ ต้องวิ่งออกห่างอย่างน้อย 100 เมตร

ลืมๆ กลัวอีกอย่างหนึ่ง กลัวคนไม่ดี

ถูกต้องค้าบบบบ มันชอบบินแบบไร้ทิศทาง

ton...(+_+) เขียน:

SoHei เขียน:แมลงสาปตัวเล็กๆ เดินผ่านมารู้สึกเฉยมากๆ

แต่ถ้าเป็นแมลงสาปตัวโต สีดำมันวาว(พูดเหมือนจะสวยเลย) แล้วบินได้

ตอนมันบิน นี่กลัวโครตๆ ต้องวิ่งออกห่างอย่างน้อย 100 เมตร

ลืมๆ กลัวอีกอย่างหนึ่ง กลัวคนไม่ดี

ถูกต้องค้าบบบบ มันชอบบินแบบไร้ทิศทาง

ใช่ๆๆๆ มันชอบบินแบบไร้ทิศทาง

ผมกลัวแมลงที่มีขาเยอะๆ เห็นยังเฉยๆ
แต่ตอนมันมาเกาะที่ตัวเรานี่สิต้องรีบสลัดทิ้ง บรื๋อ

แมลงสาบด้วยคนครับ ตอบแบบแมนๆเลย ไม่ได้กลัวนะ แต่โคตรไม่ชอบเลย อยู่ด้วยกันไม่ได้อย่างแรง สมัยก่อนตอนเด็กๆผมจับมือเปล่าได้เลย
แต่มีเหตุการณ์นึงคืผมจะเอาไม้ตี แมลงสาบที่เกาะตรงประตู ตามภาษาเด็กโรคจิต แต่ไอ้แมลงเวรนั่นดันหลบ และ บินมาเกาะหน้าผม
เลยทำให้ฝังใจมาจนบัดนี้ ตอนนี้ไม่กล้าจับแล้ว ถ้าเป็นสมัยก่อนก็เลือกที่จะฆ่าหรือให้คนอื่นฆ่าแทน แต่เลิกฆ่าสัตว์ทุกชนิดมากว่า2ปีแล้ว
เลยใช้วิธีกวาดๆออกไปแทน ถ้าเจอในห้องน้ำก็ใช้น้ำฉีดๆลงท่อไป มันเป็นสัตว์ที่มีsenceมากๆ มันจะรู้เลยว่าใครชอบ ใครไม่ชอบ
เคยเจอที่สยามตอนน้ำท่วม เห็นแล้วคนลุกมากๆครับ มันเกาะกำแพงหนีน้ำ ถ้าจำไม่ผิดเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมเห็นแมลงสาบตัวเป้งๆ
อยู่รวมกันร่วมๆ200 ตัวบนกำแพงเล็กๆ สยองโคตร ถ้าไปแข่งfear factor คงตกรอบอีด่านนี้แน่ๆ

เชื่อมั้ยว่าสัตว์ที่เรากลัวเนี่ย มันมีจิตพิเศษ

จะสังเกตุได้จาก ยิ่งรู้ว่าเรากลัว มันจะชอบวิ่งมาหาเรา (ไม่รู้ซิ ผมรู้สึกอย่างงี้)

สำหรับผมนี่ แมงมุมยักษ์ครับ (ขอย้ำว่าต้องยักษ์ ตัวดำ ขนที่ขาเยอะๆ ตอนกลางคืน ตามันจะเป็นลุกวาว สะท้อนแสง) อย่าให้เจอ เจอเมื่อไหร่ ขวัญเสีย เสียขวัญ

ทั้งๆ ที่รู้ว่าเรากลัว เวลามันหนี ก็ดันวิ่งเข้าหาเราซะงั้น ช่วงหลังนี่กล้าลุยหน่อย คือโมโหที่รู้ว่ากลัวก็ดันวิ่งเข้าใส่...ก็เลยเจอไม้กวาดฟาดเปรี้ยง หงิกทันที (รู้ดีว่าบาป แต่กรรมเวรพากันมาเจอ และก็มีอันเป็นไปตามวาระแห่งเวรและกรรม)

PAO เขียน:

Santana เขียน:
เส็กพีเอ็นอย่าบอกนะว่ากลัวผลไม้

เล็กพีเอ็นน่าจะกลัวหนูนะครับ ใช่ป่าวๆ

ไม่เข้าใจมุขพี่หน่อง (กลัวผลไม้ )

ส่วนพี่เปาเมียผมชื่อเม้าท์ (mouth) ไม่ใช่เม้าส์ที่แปลว่าหนู

ผมกลัวแมลงทุกชนิดคร้าบ

ไม่ตอบแบบดารานะครับ ที่กลัวพวกมะม่วงดอง เผือกกวน ไรทำนองนี้...
ผมคงเหมือนใครหลายๆคนที่ความกลัวสืบเนื่องมาจากความทรงจำในวัยเด็ก ตอนตุ๊กแกร้องแม่ชอบแหย่ว่า "ฮั่นระวังต๊กโตกิ๋นตับเน่อ" พร้อมกับเสียงรัวดังของตุ๊กแกวัยดึก ต๊กโต.. ต๊กโต... ต๊กโต.... เคยเจอตัวใหญ่ประมาณฟุตนึงเห็นจะได้ เปิดประตูบ้านออกไป มันอยู่บนผนังเหนือศรีษะขึ้นไปเล็กน้อย ชวนให้ขนลุก

Santana เขียน:ผมกลัวจิ้งจกสุดจะพรรณา
เรื่องมีอยู่ว่ามันเคยตกใส่หลังแล้วไต่ขึ้นมาท้ายทอยเนื้อแนบเนิ้อ
โคดหยะแหยง

อีกครั้งก้มไปเสียบกระติกน้ำร้อนมันโผล่พรวดมาเผชิญหน้า
ผมร้องเสียงหลงยิ่งกว่าดารา เท่านั้นแหละครับกระติกไปทางคนไปทาง
พูดแล้วขนลุก..ยี้

แต่แปลกกะแมงสาปผมกับเฉยๆถึงขั้นจับต้องได้

เส็กพีเอ็นอย่าบอกนะว่ากลัวผลไม้

กลัวจิ้งจกเหมือนกันคะ เรื่องราวคล้ายกันเลยคะ ปิดประตูแรงไปหน่อยจิ้งจกคงตกใจหล่นลงมาใส่ แต่คนตกใจกว่าทั้งร้องทั้งเต้นเลยยยยยยย

กลัวกิ้งกือ เคยได้รู้มาว่าถ้าโดนกัดมันจะออกไข่ไว้ในตัวเรา แค่คิดก็เสียวแล้ว

SoHei เขียน:แมลงสาปตัวเล็กๆ เดินผ่านมารู้สึกเฉยมากๆ

แต่ถ้าเป็นแมลงสาปตัวโต สีดำมันวาว(พูดเหมือนจะสวยเลย) แล้วบินได้

ตอนมันบิน นี่กลัวโครตๆ ต้องวิ่งออกห่างอย่างน้อย 100 เมตร

ลืมๆ กลัวอีกอย่างหนึ่ง กลัวคนไม่ดี

เติมให้อีกหน่อย คือ คนไม่จริงใจ

เกลียดแต่ไม่กลัวนะครับ เกลียดทุกตัวที่ไต่เข้ามาใต้ร่มผ้า ไอตัวที่ไต่ช้ามีสปีดเดียวยังพอทน
แต่ไอที่เปลี่ยนสปีดได้นี่ซิ แทบบ้า