สวัสดีครับและขอแสดงความยินดีกับบอ์ดใหม่ครับ....

ตอนแรกผมจะโพสต์เรื่องนี้ในบอร์ดเก่าแต่โพสต์ภาพแล้วมันไม่โชว์รูป เลยตัดสินใจมาลงที่นี่ห้องนี้ครับ

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 13 ก.ย. กลุ่มศิษย์เก่าเพาะช่างและก๊วนปั่นจักรยาน จามจุรีสแควร์ได้นัดกันปั่นจักรยานจาก กทม.(หน้าเพาะช่าง) ไปอัมพวากัน และตามกำหนดการเดิมคือขากลับจะเอาขึ้นรถไฟสายแม่กลอง - วงเวียนใหญ่ กลับเข้า กทม.........แต่

ทำไมต้องปั่นกลับ เพราะอะไร?? ติดตามชมภาพเล็กน้อยจากทริปนี้ครับ

คันนี้สีเดิมเป็นทูโทน ฟ้า+สีเงินด้าน เป็นเสือหมอบวินเทจ เสือหมอบสับถัง(สังเกตุได้จากที่เปลี่ยนเกียร์อยู่ที่ตัวถังครับ)ประมาณปี 1980 ตัวถังเป็นไฮบริด เฟรมอลูมิเนียม ตะเกียบหน้าหลังเป็นเหล็กโครโมรี่ ผมจัดการทำสีใหม่ เฟรมและตะเกียบหลังแดง(ตามประสาคนรักโค้ก) เอาสติกเกร์โค้กเล็กๆ แปะไว้ชั่วคราวก่อน
เสือหมอบตัวนี้ยี่ห้อ Bridgestone รุ่น Radac Hybrid Frame เป็นที่นิยมในหมู่นักเล่น นักสะสม นักปั่นจักรยานสไตล์วินเทจครับ

ไปอัมพวาครั้งนี้ ประหยัดสุดๆ ไม่ง้อน้ำมัน แวะปั๊มเพียงแค่ปัสสาวะ พักเหนื่อย และซื้อน้ำขวดละ 7 บาทดิ่ม(ถ้าเหนื่อยมากก็ขวดใหญ่ 12 บาทครับ)

จักรยานเสือหมอบที่อยู่ข้างซ้ายมือของภาพยี่ห้อ Colnago ของอิตาลีน้องตรีเจ้าของบอกว่า ให้เงินไปหนึ่งแสน เจ๊ทอนตังมาให้ไม่กี่บาท(ย้ำไม่กี่บาท)ครับ

สองคันนี้อายุ(รถ)รุ่นราวคราวเดียวกับ(รถ)ผม เป็นรถแข่งไตรกีฬา วงล้อเล็กกว่าของผมของผม 700 แต่ล้อรถของน้อง 650 ครับ
แต่งไว้สวยมาก ยางสีเข้ากับตัวรถเลย


สองคันนี้เป็นแฮนด์ตรง จานหน้าใบเดียว ของผมจานหน้าสองใบ


สองคนนี้คือเจ้าของรถคันงามทั้งสองครับ

มาดูคันอื่นกันบ้างส่วนใหญ่เป็นเสือภูเขา


และทัวริ่ง ส่วนผมเสือหมอบแต่ติดตระแกรงใส่ของท้ายรถไว้กางกระเป๋ากล้อง (รถผมเป็นทัวริ่งเทียมครับ)

ช่วงแบกจักรยานข้ามสะพานลอยตรงตลาดกลางบางแก้ว คันที่เห็นน้องเดินจูงในภาพนี้ยี่ห้อ Bianchi จากอิตาลี่เป็นสไตล์ทัวริ่งไม่มีโชคหน้า รถยี่ห้อนี้มีชื่อเรื่องเฟรมที่เป็นคาร์บอนครับ

แวะกินก๋วยเตี๋ยว ที่ร้าน???ข้างวัด???ริมแม่น้า??? อิอิ ไม่รูสักอย่าง เค้าพาไปวันหลังถามมาให้ครับ ขอบอกอร่อยมา มีแต่รถเข้ามา มีร้านเดียวไม่มีคู่แข่ง


แต่ละคนหม่ำกันคนละสอง แบบไม่ต้องปรุง


เพิ่มพลังที่เกือบหมดถัง ช่วงนี้อยู่ห่างตลาดอัมพวาไม่กี่กิโลครับ


บรรยากาศดีมากครับ

ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจอรถวินเทจบ้านๆ ยี่ห้อนี้ ทำให้ผมหยุด และควักกล้องออกมาถ่ายภาพครับ "Brooks"


เทียบกับคันข้างๆปู่กับหลาน


เต๊ะท่ากันหน่อย อิอิ


เพลทหน้ารถที่โดนใจ


ตะแกรงหลังไว้วางลังโค้กได้พอดีเป๊ะเลย อิอิ

แรง....เบา....พุ่ง....ไหล.....ซะจนลืมว่ายางอ่ะมันหมดสภาพแล้ว....อิอิ
ผลก็คือ ยางนอกระเบิด.....เตรียมไปแต่ยางใน ยางนอกปริเป็นแผลใหญ่
ทริปนี้มัวแต่ห่วงเซ็ทรถส่วนอื่นๆ....แต่เมินเรื่องยาง....
ความจริง เมื่อวันเสาร์ไปเดินหาซื้อยางขอบแดงจะมาเปลี่ยนครับ ร้านที่ถามไม่มี เลยเย็นใจไม่เปลี่ยนยางใหม่ ทนใช้ไปก่อน...
ได้เรื่องเลยครับ


น้องๆลองปะให้ทั้งนอกและใน อยู่ได้ไม่นานก็แฟบอีก.....

ภาพนี้ถ่ายห่างจากภาพบนที่ปะยางหนึ่งช.ม. หลังจากปะครั้งแรกเสร็จ ก็ไปต่อจนถึงที่หมายตลาดน้ำอัมพวา.....
แต่พอได้เวลาที่จะต้องกลับไปขึ้นรถไฟ....ยางเจ้ากรรมก็แฟบลมออก.....


และน้องๆก็รุมช่วยกันอีกที......ปะอยู่ สูบลมเข้า...แต่ไม่กล้าเสี่ยงปั่นกลับครับ
อ้อ.....ระหว่างที่ ปะ กันอยู่ก็ได้เวลารถไฟเที่ยวสุดท้ายออกแล้ว......

หลังจากปะยางก็ได้ตั้งท่า(รถ)ถ่ายภาพสวยๆเก็บไว้


ตามประสาคนรักโค้ก อิอิ

ต้องขอบคุณน้องเสื้อเขียวที่อุทิศยาง Bontrager 700C เปลี่ยนแทนเส้นเก่าปั่นกลับ กทม. ครับ


สามหนุ่มเจ้าของพื้นที่ ไม่รวมคนที่ยืนพุงป่องตรงกลาง ขอบคุณที่ให้การต้อนรับและเซอร์วิส(เปลี่ยนยาง)ให้ ขอบคุณครับ

ตัวแทนจากศิลปากร ไปทริป กทม.-อัมพวา ที่น้องๆกลุ่มเพาะช่างตั้งใจจะนั่งรถไฟกลับ......แต่......
ผมกลายเป็นต้นเหตุให้ต้องกลับกทม. ด้วยการ ปั่น โดยที่ทุกคนไม่ได้เตรียมพร้อมไว้เลย.... อิอิ


ไม่ได้ไปไหนเลยครับนอกจากถ่ายภาพหน้าวัด และไปนั่งพักผ่อน รอลุ้น รอเปลี่ยนยางหน้าโรงพัก

ขาไปยางโลโซ ขากลับใส่ยางไฮโช กลับซะงั้น


และภาพปิดท้าย ออกจากอัมพวา ห้าโมงเย็น กว่าจะถึงวัดเลียบ กทม. ประมาณสามทุ่ม

ขอบคุณน้องๆทุกท่าน และขอบคุณเวปโค้กไทยด้วยครับ

น่าสนุกจังครับ...พี่เจี๊ยบ...แต่สภาพอย่างผมไม่น่ารอด ปั่นไปก็กลัวยางแตกไป...สรุปคงไม่ถึงไหนแหงม..อิอิ...