ขอเอาของจากบอร์ดเก่าเข้าบอร์ดใหม่นะครับ

ถนนที่ท่านเห็นก็คือ... "ถนนถลาง"
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า...
สมัยพระยารัษฎา (คอซิมบี้ ณ ระนอง) เทศาภิบาลมณฑลภูเก็จ ได้สั่งให้ประชาชนสร้างตึกอาศัย ซึ่งมีโครงสร้างแบบจีน แต่มีสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก ซึ่งเรียกว่า "ชิโน-โปรตุกีส" โดยผสมผสานระหว่างจีนและตะวันตก นอกจากนี้ ท่านพระยาฯ ได้สั่งใประชาชนให้สร้างทางเดินหน้าบ้าน โดยระหว่างบ้านจะให้สร้างประตูเปิดแบบโค้งสวยงามอย่างตะวันตก เดินทางไปไหนมาไหนก็ไม่ร้อน ฝนตกก็ไม่เปียก เพราะพื้นของชั้นบนเปรียบเสมือนที่บังแดดบังฝน ทางเดินแบบนี้เรียกว่า "หงอคาขี่"
มาดูตึกเก่าๆ กันก่อนนะครับ

ดูชั้นบนจะเป็นโครงสร้างแบบจีน สถาปัตยกรรมตะวันตก ถือเป็นเสน่ห์ของจังหวัดเลยครับ :-o
ถนนโล่ง น่าวิ่ง






มาดูตึกต่อนะครับ






ภาพนี้คือ "หงอคาขี่" ทางเดินที่สบาย เดินไม่ร้อน ฝนตกไม่เปียก


















อันนี้ร้านเพชรไพศาล เดิมเป็นบ้านใหญ่สองคูหามาก่อน ทำให้หน้าต่างกลายเป็นสี่หน้าต่าง สร้างจุดเด่นให้ย่านเมืองเก่า ถือเป็นเสน่ห์ของถนนสายนี้

มาต่อกันกับถนนเก่าๆ ความคลาสสิคที่ท่านไม่อาจลืมเลือนกันนะครับ
ถนนถลางโล่งมาก เดินรถสบายๆ มากครับ

โรงพิมพ์ประจำถนนสายนี้ เป็นโรงพิมพ์ประจำจังหวัดเลยนะครับ

ภาพทั้งสองภาพนี้ เป็นภาพตกแต่งด้วยตนเอง มิได้เป็นภาพเก่าๆ แต่อย่างใด


มาดูตึกทรง "ชิโน-โปรตุกีส" กันต่อนะครับ

บ้านหลังนี้ลักษณะคล้ายๆ กับร้านเพชรไพศาล เป็นบ้านใหญ่มาก่อนเหมือนกัน แต่ปัจจุบันนี้ กลายเป็นโรงหมอแล้ว


มีต่อครับ

อันนี้สำนักงานหยงยู่ฉ่าง ไม่รู้เป็นสำนักงานอะไร ข้างบนยังคงสภาพได้อย่างดี (ทั้งๆ ที่เป็นสำนักงานติดแอร์นะเนี่ย


อันนี้ไม่ได้เป็นตึกทรงดังกล่าว แต่ผมชอบที่ว่า เป็นทั้งโรงพิมพ์และศาลเจ้า
โรงพิมพ์นี้คือ...

และที่พิเศษ
นั่น
ก็
คือ
ศาลเจ้าฮ่องซันซี่
ที่มาพร้อมๆ กับ โรงพิมพ์อยู่ฮากการพิมพ์

มาต่ออีกสองสามภาพนะครับ

ร้านอินเทอร์เน็ตประจำถนน ใกล้สี่แยกไฟแดง คงสภาพของตึกได้จนทุกวันนี้

ยังไม่เคยไปซักทีเห็นรูปก้อยังดี

ยังไม่เคยไปเลย