ก่อนที่จะการนำธนบัตรเข้ามาใช้ร่วมกับเงินตราชนิดอื่นๆ ในระบบการเงินของประเทศ
ชนชาติไทยได้ใช้หอยเบี้ย ประกับ (ดินเผาที่มีตราประทับ) เงินพดด้วง ปี้กระเบื้อง และ
เหรียญเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน
ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประเทศไทยได้เจริญสัมพันธ์ไมตรี
กับประเทศมหาอำนาจตะวันตกและเปิดเสรีทางการค้า จนทำให้ความต้องการใช้เงินพดด้วง
มีปริมาณเพิ่มสูงขึ้น จนเกินขีดความสามารถในการผลิต ทั้งยังมีการทำเงินพดด้วงปลอม
ออกมาใช้ปะปน จนเป็นปัญหาเดือดร้อน ในพุทธศักราช 2396 จึงมีพระราชดำริแก้ไข
โดยโปรดเกล้าให้จัดทำเงินกระดาษชนิดแรกขึ้นใช้ในระบบเงินตราของปรเทศ เรียกว่า หมาย
ซึ่งเป็นกระดาษสีขาวพิมพ์ตัวอักษรและลวดลายด้วยหมึกสีดำประทับพระราชสัญลักษณ์ประจำ
พระราชวงศ์จักรี รูปพระแสงจักร และพระราชลัญจกรประจำพระองค์รูปพระมหาพิชัยมงกุฎ
ด้วยสีแดงชาดเพื่อป้องันการปลอมแปลง หมายที่โปรดให้จำทำมี 3 ประเภท ได้แก่ หมายราคาต่ำ
หมายราคากลาง (ตำลึง) และหมายราคาสูง
ด้วยเหตุที่หมายเป็นเงินตราชนิดใหม่ ในขณะที่ราษฎรคุ้นเคยกับเงินพดด้วงซึ่งเป็นโลหะที่ใช้
กันมาแต่โบราณ จึงไม่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายตามพระราชประสงค์